Jinnie's Brothel

Oil on canvas, 55 xx 55

Πάλι, ξεφύλλιζα τις εφημερίδες και ταξίδευα νοερά σε μέρη που δεν είδα ποτέ.Στην Βαλλέτα της Μάλτας ,στην παλιά πόλη, όπως λέμε στην Πλάκα, μία Αγγλίδα πόρνη η Τζίννυ έχτισε ένα "σπίτι" όπως αυτά που έβλεπε και επιθυμούσε σαν παιδί στην Αγγλια ,τελείως διαφορετικό από τα γύρω μεσογειακά μεσοαστικά κτίσματα.Επειδή όμως, τα λεφτά της δεν έφταναν για να τελειώσει, οι πελάτες της, που ασχολούνταν με τα οικοδομικά , έβαλαν όλοι ένα χέρι, γιά να αποπερατωθεί. Έτσι είναι μεν εκ πρώτης όψεως ένα τυπικό εργατικό αγγλικό σπίτι, αλλά τα στοιχεία που το απαρτίζουν, είναι εντελώς παράταιρα, αφού είναι ¨δωρεές" των ικανοποιημένων πελατών. Σήμερα, 250 χρόνια αργότερα ,λειτουργεί σαν τσαγερία, με το ίδιο πικάντικο όνομα .

On the road

Oin on canvas, 55 x 55

,,,,,,ή αλλοιώς ,ένα προς αποφυγή θέμα. Σένα από τα βιβλία θεωρίας που έχω ,ένας μεγάλος Γάλλος δάσκαλος, προτείνει κάποια θέματα που είναι αποδεκτά από την ζωγραφική κοινότητα και κάποια όχι.Μία παλιά ατμομηχανή τραίνου, με όλες τις καμπύλες της, είναι ωραία σκηνή, ενώ ένα σύγχρονο Γιαπωνέζικο τραίνο όχι.Κυρίως δεν μπερδεύουμε τον νατουραλισμό της εξοχής,με το erban των μηχανημάτων.Αυτοκίνητα σε μία βρεγμένη πόλη,με την αντανάκλαση των προβολέων στο δρόμο, εγκρίνεται. Το ανορθόδοξο αυτό μείγμα,των αμαξιών που παίρνουν τις στροφές με τις μπάντες, μπροστά απο ένα κινούμενο και συγκεχυμένο σύμπλεγμα δέντρων, μία συρραφή ερμπανισμού, νατουραλισμού και ναίφ στοιχείων αφού τα αυτοκίνητα είναι καθαρά σχηματικά, μόνο κάποιος αδαής ,θα το τολμούσε. Τον πίνακα αυτό τον έκανα με αφορμή την συζήτηση που ανοίξαμε με δύο πολίτιμους φίλους μου Σπαρτιάτες. Τον Κλέαρχο Στατηγάκο και τον Λάκωνα. Στην προσωπική έκφραση δεν υπάρχει φραγμός,ότι σου αρέσει είναι καλό. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας και σας το αποδεικνύω έμπρακτα.